گفتوگو، سخنگفتن بیهدف و در حاشیه نیست. مهمترین ویژگی گفتوگو هدفمندی و مسئلهمحوری آن است. در گفتوگو هدف اصلی حل مسئلهای نظری یا رفع مشکلی واقعی است. سازوکار انجام گفتوگو فهم سخن دیگری و نقد آن برای خلق مفهومی مشترک است. حمله به «دیگری» و دفاع از «خود» با «گفتوگو» تفاوت دارد. در فرایند گفتوگو طرفهای گفتوگو برای حل مسئلهای مشترک هدفی مشترک را میپذیرند و براساس آن به فهم و نقد نظر و سخن همدیگر میپردازند. فهم سخن «دیگری» زمینهساز نقد و نتیجتا سبب ایضاح و اصلاح آن میشود و به رفع و حل مسئله یا مشکل از درون همین سیر تدریجی گفتوگو میانجامد.
هادی خانیکی | دکتری علوم ارتباطات